Klaus Koenig (Braunschweig, 1936), tegenwoordig woonachtig in Zwitserland, is een voormalig geluidstechnicus bij de Zwitserse radiozender SFR, als pianist/componist en leider maakte hij veel opnamen met zijn Jazz Live Trio, dat vaak functioneerde als begeleider van top jazz musici uit Amerika en Europa, zoals Dexter Gordon, Clark Terry, Phil Woods, Albert Mangelsdorff e.v.a. Hij bestierde ook zijn progressieve groep Magog die de grenzen van de jazz oprekte en nieuwe mogelijkheden gaf aan improvisatie. Maar in 1998 moest hij stoppen met zijn muzikale activiteiten als gevolg van een ziekte in zijn beide handen.

Na vele jaren therapie begon hij weer met spelen in het seizoen 2012-2013 met het hernieuwde Jazz Life Trio en in 2013-2014 met het Seven Things quintet bestaande uit Dani Schenker en Christoph Merki en het trio, nam hij de cd “Piazza Rotonda” . Dit is het tweede album van deze groep die bestaat uit Dani Schenker op trompet, Christoph Merki op altsax, Klaus Koenig op piano, Patrick Sommer op bas en Andi Wettstein op drums.

Inmiddels is Koenig min of meer teruggekeerd van zijn free jazz opnamen met Magog en met zijn Seven Things Quintet bewandelt hij meer conventionele paden, “Kings and Illusions” bevat 10 composities, allen van de hand van Klaus Koenig. De muziek is uitermate boeiend met sterk spel van alle musici, het is moderne jazz met gelukkig ook wat scherpe kantjes die doen denken aan het free jazz verleden van Koenig met de groep Magog. Altist Christoph Merki heeft een fraaie toonvorming en een ideeënrijk improvisatie vermogen. Klaus Koenig bewandelt met zijn pianospel niet de geëigende paden, zijn manier van spelen zorgt voor een breed uiteen waaiend muzikaal landschap waarna het uiterst aangenaam luisteren is. In het nummer “C.P. Two” is het vooral het trompetspel van Dani Schenker dat het oor streelt, samen met Merki bouwen ze aan een swingend vehikel voort gestuwd door bas en drums, genieten geblazen.

In “Muted Harmony”, de titel geeft het al aan, speelt Schenker met een demper hetgeen altijd zorgt voor een speciaal sfeertje, Patrick Sommer krijgt hier ook de ruimte voor een solo op zijn bas. Het titelstuk “Kings and Illusions” is een sfeervol melodieus nummer dat middels een solo op de drums evolueert in een swingende compositie die voort snelt als een zwoele lente bries. Het meest “vrije” nummer is “Line fors even things” waarin trompet en sax elkaars wegen kruisen vooraleer er zich een melodie ontwikkelt, een ingenieus en goed doordacht muziekstuk. Datzelfde kan gezegd worden over het gehele album, muziek waarvan het heerlijk genieten is, een bijzonder geslaagde verzameling nummers van dit talentvolle Zwitserse gezelschap.

Jan van Leersum.